Ian Curtis
Joy Division to brytyjski zespół rockowy założony w Salford w 1976 roku. W skład grupy wchodzili wokalista Ian Curtis, gitarzysta/klawiszowiec Bernard Sumner, basista Peter Hook i perkusista Stephen Morris. Początkowo grali pod nazwą Warsaw, lecz zmienili ją na Joy Division.
Sumner i Hook założyli zespół po wzięciu udziału w koncercie Sex Pistols. Podczas gdy pierwsze nagrania Joy Division były pod silnym wpływem wczesnego punka, wkrótce wypracowały brzmienie i styl, które uczyniły z nich jednego z pionierów ruchu post-punkowego. Ich debiutancka EP-ka z 1978 roku, An Ideal for Living, zwróciła uwagę osobowości telewizyjnej z Manchesteru Tony'ego Wilsona, z czego Joy Division podpisali kontrakt z jego niezależną wytwórnią Factory Records. Ich debiutancki album Unknown Pleasures, nagrany z producentem Martinem Hannettem, ukazał się w 1979 roku.
Curtis cierpiał na problemy osobiste, w tym rozpad małżeństwa, depresję i epilepsję. Wraz ze wzrostem popularności zespołu stan Curtisa utrudniał mu występowanie; czasami doświadczał ataków na scenie. Zmarł przez samobójstwo w przeddzień pierwszej trasy zespołu w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w maju 1980 roku, w wieku 23 lat. Drugi i ostatni album Joy Division, Closer, został wydany dwa miesiące później; a singiel z tej płyty „Love Will Tear Us Apart” stał się ich najbardziej znanym utworem.
Pozostali członkowie przegrupowali się pod nazwą New Order. Odnieśli sukces przez następną dekadę, łącząc post-punk z wpływami muzyki elektronicznej i tanecznej.
Skład[]
- Bernard Albrecht – gitara, instrumenty klawiszowe
- Ian Curtis – śpiew, gitara
- Peter Hook – gitara basowa
- Stephen Morris – perkusja
Dyskografia[]
Ciekawostki[]
- Pierwsze informacje o Joy Division w Polsce pojawiły się w 1980 roku i dotyczyły nagłej śmierci Curtisa[1].
- W Polsce Joy Division było promowane przez Macieja "Magura" Góralskiego, który w 1979 roku zdobył albumy Joy Division i zaprezentował je zespołowi Kryzys. Wkrótce potem piosenki Joy Division prezentowano w Polsce[1].